Wat is de betekenis van kenmerk?

o. (-en), 1. merk waaraan men iets kan kennen, kenteken; (bij uitbr.) (zinnelijk) waarneembare gesteldheid in enig opzicht waaraan een zaak of persoon zich doet kennen in zijn aanwezigheid of als behorende tot zekere categorie: de kenmerken der gezondheid; de kenmerken van goed schrijfpapier; de kenmerken van een bewogen levensloop...

kenmerk - Zelfstandignaamwoord 1. kenteken, karakteristieke eigenschap kenmerk - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kenmerken ♢ Ik kenmerk 2. gebiedende wijs van kenmerken ♢ kenmerk! 3. (bij inversie) tweede persoon enkel...

kenmerk - zelfstandig naamwoord uitspraak: ken-merk 1. wat typisch is voor iets of iemand ♢ het kenmerk van lepelaars is hun brede platte snavel Zelfstandig naamwoord: ken-merk het kenmerk ...

(o.), feature.

Een combinatie van nummers en/of cijfers op een brief die gebruikt wordt als referentiegegeven om brieven te administreren en te beantwoorden.

kenmerk - Verwijst meestal naar karakteristieken van individuele voorwerpen, onderdelen of eenheden, meestal uitdrukkingen die worden gebruikt om het ding te beschrijven. Vaak voor de hand liggend hoewel niet kwantificeerbaar volgens een vastgestelde norm.

merk (teken) waaraan mens iets kan ken; gekenmerk, onderskeidend of tekenend bepaal; duidelik aanwys.

s.n., (merk)teken (it); — van de soort, skaeimerk (it).

o. kenmerken (1 [aangebracht] onderscheidings- of herkenningsteken; 2 kenteken; 3 karaktertrek): 1 kenmerken van het laken; 2 een onderscheidend kenmerk; 3 overspanning, het kenmerk onzer dagen; nog: het kenmerk (of: de kenmerken) dragen van; hun gelaat droeg nog de kenmerken v. ontbering.