Wat is de betekenis van keest?

m. (-en), (Zuidn.), 1. kiem; kiemplantje; — ook fig.; 2. pit, kern, merg (van een plant); (fig.) het beste, edelste, wezenlijkste van iets, merg, pit, geest.

keest - Werkwoord 1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kezen ♢ Jij keest 2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kezen ♢ Hij keest 3. verouderde gebiedende wijs meervoud van kezen ♢ keest!

v. keesten (inz. Z.-N. kiem van granen, v. e. ei; scheut van aardappels; pit van appelen en steenvruchten, noten; fig. het fijnste; merg): in de keest schieten, scheuten werpen; aan de keest zijn, kiemen.

Verouderd woord voor het eigenlijke wezen van iets, de kern, de pit, de quintessence. De keest van deze zaak. De keest van het betoog. Geld is de keest van alle zaken. Vol keest, zonder keest. Keestig: pittig.

(ke:st) m. en v. (-en) [~ kiem] 1. Eig. kiem, zaadkorrel, pit, spruit. 2. Metf. fijnste, edelste, beste; de van een boek.

v./m. (-en), (gew.) 1. kiem, kiemplant;2. pit, kern, merg van een plant; 3. uitloper (van aardappelen).

KEEST, m. (ongewoon) pit, kern, merg (eener plant); (fig.) het fijnste: in voor- en tegenspoed, in nood en overvloed zijn zuiver bloed en heldre geest de bron en keest van lust en moed.

Keest, m. (-en), pit, kern, merg (eener plant); (fig.) het fijnste.

fland. holl. Nucleus, granum, germen.