Wat is de betekenis van keelontsteking?

v. (-en), ontsteking van het slijmvlies van het zachte gehemelte, de amandelen en de keelholte, angina.

keelontsteking - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) een infectie van de slijmhuid van de keel ♢ Hij had keelontsteking en kon bijna niet praten. Woordherkomst samenstelling van keel en ontsteking Verwante begrippen angina, amandelontsteking, tonsillitis

Ziekte waarbij je veel last hebt van keelpijn en van pijn bij het slikken. Keelontsteking is samen met blaasontsteking en verkoudheid (ontsteking van het neusslijmvlies) de meest voorkomende infectie. Dat is niet zo vreemd als je bedenkt dat de mond, de piemel en de vagina de openingen van je lichaam zijn waar bacteriën en virussen zo naar binnen k...

zie strottehoofdcatarre en angina.

(keelcatarre, pharyngitis): kouvatten, maar ook irritatie door vergif (rook, tabak, enz.) kunnen k. veroorzaken, die meestal catarraal van aard is. Chronische k. is erg hardnekkig en alleen te genezen door alle schadelijke invloeden (roken, alcohol, enz.) uit de weg te gaan. Droge keel, hinderlijke hoest, taai slijm aan de achterwand van de keel. H...

v. keelontstekingen: de kroep is een keelontsteking.

→ Angina.

('ke:l) v. (-en) ontsteking van het slijmvlies van de keelholte ; kroep en difteritis zijn -en.

zie Mondziekten en Angina.