Wat is de betekenis van Karton?

o. (-s), 1. (licht) bordpapier: een blaadje karton; gegolfd karton; een boek in karton gebonden; stuk karton; 3. bordpapieren doos; 4. zie Carton.

karton.

(1974) (Barg.) spel kaarten. 'Een kartonneke trekken': een kaartje leggen. • Karton: speelkaarten. Vb. Heb je karton in huis? (Enno Endt & Lieneke Frerichs: Bargoens Woordenboek. 1974) • (Rien van den Broek & Ad Kerstens: Van aaszak tot zwabber. Woordenboek van de kaartspeler. 2018)

karton - Zelfstandignaamwoord 1. dik, uit enige laag|lagen bestaand bordpapier ♢ Karton kan niet goed tegen water. 2. bordpapieren verpakking ♢ Het karton werd met een cutter opengesneden. Verwante begrippen kartonnage, kartonneren

karton - zelfstandig naamwoord uitspraak: kar-ton 1. stijf, dik papier ♢ dozen zijn meestal gemaakt van karton Zelfstandig naamwoord: kar-ton het karton

Stevig, dik, samengeperst papier, wordt onder andere gebruikt als drager Man kleine schilderijen. Ook: ontwerptekening op ware grootte voor schilderijen, muurschilderingen, wandtapijten en glasramen.

Karton is: 1) een zwaar, sterk en houthoudend (zie hout (1)) papier; veel gebruikt als verpakking; 2) een werktekening op ware grootte om een tapijt te kunnen weven.

[v. lt. cartone = dikke carta = kaart, dik groot stuk papier, van Lat. charta (z.a.)] (Barg.) speelkaarten.

bordpapier