Wat is de betekenis van kapen?

(kaapte, heeft gekaapt), 1. in oorlogstijd, met machtiging van de hoge overheid, met een eigen vaartuig de vijand op zee afbreuk doen door zijn koopvaardijschepen aan te vallen en voor prijs te verklaren, de kaapvaart uitoefenen; 2. (gemeenz.) behendig wegnemen, hetzij als dieverij of uit speelsheid.

1) (2002) (internet) illegaal downloaden. • Piraat blijft muziek van web kapen. (Provinciale Zeeuwse Courant, 14/02/2002) • Illegaal downloaden wordt sindsdien in Frankrijk bestraft. De eerste waarschuwing bestaat uit een ... van minister Montebourg, een stokje voor. 'We laten de Franse digitale kroonjuwelen niet kapen door de Amerikane...

kapen - Werkwoord 1. (ov) het stelen van een voertuig (vrnl. schepen en vliegtuigen) ♢ Er worden bij Somalië soms schepen gekaapt. 2. (ov) het overvallen van een voertuig onderweg en het overnemen van dat voertuig, al dan niet gepaard met het gijzelen van inzittenden kapen - Zelfs...

het vaak met geweld in beslag nemen van een schip of vliegtuig om dit onschadelijk te maken, voor eigen gebruik aan te wenden of om daarmee bepaalde eisen af te dwingen. B.v. de treinkaping bij Wijster in december 1975, toen Zuidmolukse jongeren een trein kaapten en de passagiers gijzelden. Zij wilden daarmee bereiken dat hun politieke idealen door...

(Met een vliegtuig als object). (Een vliegtuig) onder bedreiging met geweld koers doen zetten naar een bepaalde plaats waar men zich wil vestigen of van waaruit men politieke druk uitoefent, bijv. door het gijzelen van passagiers. Maandag werd in Colombia een vliegtuig gekaapt van de Colombiaanse luchtvaartmaatschappij 'Aeropesca'. Het toestel, met...

v., kape, take, gripe, grappe, snaeije, kaperje.

kaapte, h. gekaapt (geschied. in oorlogstijd op naam en gezag van den vorst of de landsregering met eigen vaartuig jacht maken op ’s vijands schepen; in ’t alg. vrijbuiten, zeeroof plegen; [behendig] wegnemen).

(kaapte,heeft gekaapt) 1. in oorlogstijd, op gezag van een regering, de vijand des lands achtervolgen op zee: op de wand. 2. door zeeroverij bemachtigen. 3. heimelijk, listig wegnemen: kinderen -.

(kaapte, heeft gekaapt), (onoverg.) (geschiedenis) in oorlogstijd op naam en gezag van de vorst of de landsregering met eigen schip jacht maken op handelsschepen van de vijand: →kaapvaart; (overg.) zich (met geweld) meester maken van trein, autobus, vliegtuig, schip: →kaping;(overg.) (gemeenz.) behendig wegnemen, uit dieverij of speelshe...