Wat is de betekenis van Kalkbranderij?

v. (-en), 1. het branden van kalk; 2. kalkoven.

Een kalkbranderij bestond meest uit meerdere kalkovens en een leshuis. Een kalkoven is een rond, torenachtig gebouw, ca. 10 m. hoog, beneden breed en geleidelijk naar boven versmallend en overgaand in een schoorsteen. Deze oven dient voor de productie van schelpkalk, bestanddeel van metselmortel. Door het stoken van een stapeling turf en schelpen v...

De winning van ongebluste kalk uit koolzure kalk (bijv. schelpen, kalksteen, krijt), door verhitting, onder ontwikkeling van koolzuurgas. De ongebluste kalk werd in metselkalk verwerkt. Reeds vroeg in de 17e eeuw stond in Zaandijk, tegenover het Guispad aan de Zaan, een kalkoven. In 1629 was Gaeff Jacobsz. eigenaar van deze oven. Deze kalkoven werd...

kalkbranderij - Bewerkingsinstallaties voor het maken van kalk, die van oudsher bestaan uit rijen kalkovens, sporen en aanverwante mijnconstructies.

s., kalkwurk (it).

installatie, waarin kalk wordt bereid door verhitting met cokes van calciumcarbonaat (kalksteen, marmer, schelpen), waarbij kooldioxyde ontstaat. De oven is recht-cylindrisch geconstrueerd en heeft in de verbrandingszone een temperatuur tussen 875 gr. en 1300 gr. C. Na afloop van het proces wordt de kalk (kluitkalk, resp. schelpkalk) aan de onderzi...

v. kalkbranderijen (kalkoven; gebouw, de gebouwen, waarin kalk door hitte uit kalksteen, uit schelpen, of uit mergel wordt bereid; het branden zelf).

v. (-en) 1. Eig. het kalk branden. 2. Metn. gebouw, inrichting daarvoor.

v. (-en), 1. het branden van kalk; 2. kalkoven.