kakbroek, kakkebroek
(1908) (scheldw.) lafaard, bangerik. Eigenlijk: iemand die in zijn broek kakt (van de angst). Reeds vermeld in het ‘Zuid-Oostvlaandersch Idioticon. (1908-1924) van Teirlinck. Ook in samenstellingen, zoals ‘kakbroek-journalistiek’. • En n'tuurluk had ze op 't laast ook niet meer de lef in d'r lijf om d'r naar te kijke, as 't d...