kaey dijcken
(inquitAdr. Iunius in hist. Bat.) dicuntur pontes longi, qui inter paludes, quibus omnia abundant, aggesti, tramitibus angustis peditem deducunt vltro citroque, vt & aquâ & terra commeatus pateat cunctis. kaedijck dicitur Henrico Frisio: q.d. agger monedularum. quddin eo monedulaepraecipue confideant, terra reliqua aquis tecta.
