Wat is de betekenis van jurator?

jurator - Zelfstandignaamwoord 1. (verouderd) beëdigde klerk Woordherkomst afgeleid van het Latijnse jurare ?? met het achtervoegsel -ator

(de, -(e)s), (hist.) soort notaris met een ruime taak. De jurators sijn verplicht de voor haer te passere instrumente uyterlijck binnen den tijt van ses weecken naer de stipulatie ter secretarie te brengen ( ) (eed van 1691; S&dS 192). -Etym.: Lat., bet. ‘gezworene'. Syn. gezworen klerk. Oudste vindpl. plak. van 1676 (S&dS 80).