Wat is de betekenis van Isofoon?

isofoon - Zelfstandignaamwoord 1. lijn van constante luidheid 2. (taalkunde) lijn waardoor op een dialectkaart gebieden met gelijke klank in bepaalde woorden begrensd worden Woordherkomst met het voorvoegsel iso- met het achtervoegsel -foon

Een isofoon is een lijn getrokken tussen punten waar een gelijke luidheid heerst. De sterkte van een geluid kan worden uitgedrukt in objectieve (fysische) grootheden zoals de geluiddruk en geluidintensiteit. Als zodanig zeggen deze grootheden weinig over de luidheidssensatie die een geluidsignaal veroorzaakt. Luidheid is een subjectieve ervaring. I...

(m.), lijn van gelijke luidheid; lijn op een dialectkaart waarmee gebieden worden begrensd waarbinnen gelijke klank in bepaalde woorden voorkomen

lijn van constante luidheid; lijn op een dialectkaart

lyn op ‘n dialekkaart wat ‘n gebied afbaken waar dieselfde uitspraak gehoor word.

(izo'fo:n) bn. (...fone) [Gr. phonè, stem] met dezelfde stem of dezelfde klank.

[→Gr.], m. (-fonen), 1. lijn van constante luidheid; 2. lijn waardoor op een dialectkaart gebieden met gelijke klank in bepaalde woorden begrensd worden.