Wat is de betekenis van isochronisme?

(Gr., v. isos = gelijk en chronos = tijd), volkomen gelijkheid van duur van alle schommelingen van een slinger, onafhankelijk van de amplitude (mate van schommeling), een verschijnsel dat werd ontdekt door Galileo Galilei (1564-1642) en met succes in praktijk gebracht door Christiaan Huygens toen hij in 1656 de foliot verving door de slinger.

noemt men de volkomen gelijkheid van duur van alle schommelingen van een slinger, onafhankelijk van de amplitudo. Het isochronisme blijft echter bij de meeste slingers slechts bestaan, zolang de amplitudo klein is.

1° (Philol.) In de poëzie en de kunsttaal brengt het rhythme mede: een zekere gelijkheid van tijdsduur tusschen bijeenhoorende versregels, zinnen of zinsdeelen. Het aantal lettergrepen kan verschillen, terwijl ze voor ons gevoel toch den indruk maken van samen even lang te zijn. Bijv.: „De winden ontbinden en bonzen op / het schip, e...

[→Gr. chronos, tijd], o., eigenschap van de slingerbeweging, dat de slingertijd van een slinger in eerste benadering, d.i. voor kleine amplituden, onafhankelijk is van de amplitude. (e) Voor grotere amplituden evenwel hangt de slingertijd T ook af van de amplitude en wordt gegeven door T = T0 (1 + 1/16𝝑2m). Hierin is T0 de slingertijd voor kle...