irrealis
irrealis - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) werkwoordsvorm van de onwerkelijkheid. Zullen, kunnen en moeten zijn hulpwerkwoorden van de irrealis. ♢ 'Dat zou eigenlijk moeten kunnen' is een irrealis; het betekent namelijk het kan niet.
Wiktionary (2019)
irrealis - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) werkwoordsvorm van de onwerkelijkheid. Zullen, kunnen en moeten zijn hulpwerkwoorden van de irrealis. ♢ 'Dat zou eigenlijk moeten kunnen' is een irrealis; het betekent namelijk het kan niet.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is een term uit de Latijnse spraakkunst voor de coniunctivus die gebruikt wordt in bijzinnen van voorwaarde, waarvan de inhoud als niet-werkelijk voorgesteld wordt. In het Nederlands gebruikt men in zo’n geval het praeteritum: Als hij kwam, zou ik het hem wel vertellen (maar hij komt niet, dus kan ik het niet doen).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Lat.], m., conjunctief zoals gebruikt in bijzinnen van voorwaarde, waarvan de inhoud als nietwerkelijk wordt voorgesteld.
dr. Jan Romein (1906)
m. Lat., gramm., die vorm van het werkwoord, die een niet werkelijk of niet mogelijk gebeuren uitdrukt.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: