Wat is de betekenis van Intrigue?

I. kuiperij, gekonkel, in trigue; II. kuipen, konkelen, intrigeren; III. intrigeren, nieuwsgierig maken.

→intrige.

vr., gekuip; geheime liefdesbetrekking; verwikkeling in een tooneelspel.

Intrigue, afkomstig van het Latijnsche woord intricare (verwikkelen), noemt men eene kunstige, listige verbinding of verwikkeling van daden en personen tot een bepaald doel. In het drama verstaat men daardoor de min of meer toevallige of opzettelijk bijgebragte omstandigheden, waardoor de hoofdpersonen belemmerd, op het dwaalspoor geleid en in verl...

intrigue - intrige, v. (intrigues, intriges), verwikkeling; knoop (van een tooneelstuk enz.); kuiperij, listige streek; hij gaat met intrigues om, hij maakt gebruik van slinksche streken, □ omwegen, □ draaierijen