intransigenten
m. mv. onverzoenlijke partijgangers, die van geen transactie of geven en nemen willen weten.
Jacon Kramers Jz (1948)
m. mv. onverzoenlijke partijgangers, die van geen transactie of geven en nemen willen weten.
F.W. Grosheide (1926)
Onverzoenlijken, die van geen onderhandeling met de tegenpartij willen weten; in de politiek: de tegenstanders, die principieel tegenover de regeering staan.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
J. Kramer (1908)
(spaansch; fr. intransigeants; van het lat. transigere, overeenkomen, uitwisselen, verzoenen) onverzoenlijken; in het bijzonder de naam van de leden eener staatkundige of sociale partij, die principieel tegenover de regeering staat en niets laat afdingen op haar radicale eischen,' zooals bijv. de revolutionnaire communisten van 1873 in Spanje,...
J.H. van Dale (1898)
INTRANSIGENTEN, m. mv. de onverzoenlijken, benaming voor uiterste politieke partijen, die bij hunne beginselen blijven en van geene schikkingen met de tegenpartij willen weten.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: