Intestīnus
1. inwendig, innerlijk, subst. intestinum, i, n. darm, plur. intestina, darmen, ingewanden, Cic. 2. in ’t bijz., (in de staat of de familie) inwendig, binnenlands, inheems, bellum, Cic., malum, Liv., caedes, verwantenmoord, Liv. | (in het binnenste van de ziel) inwendig, innerlijk = subjectief.
