Wat is de betekenis van interpoleren?

(interpoleerde, heeft geïnterpoleerd), inlassen, tussenvoegen.

interpoleren - Werkwoord 1. (wiskunde) uit bekende termen van een reeks (een benadering van) daartussen gelegen termen berekenen 2. inlassen, tussenvoegen Woordherkomst afgeleid van het Franse interpoler (met het voorvoegsel inter- en met het achtervoegsel -eren) Antoniemen extrapoleren

[Lat. interpolare, -atum = oppoetsen, vervalsen, inlassen, van polire = polijsten] (woorden of zinnen) inlassen in bestaande tekst; (term) invoegen in bestaande reeks getallen; (nat.) niet waargenomen waarden berekenen die liggen tussen waargenomen waarden in een geleidelijk verlopende reeks.

inlassen; tussenvoegen

inlassen, tussenvoegen, soms met bedrieglijke oogmerken.

is het uit waarnemingen vastgestelde gegevens afleiden van niet waargenomen gegevens daar tussenin. Vb.: als de temp. om 7 uur 120 C was en om 12 uur 160 C, dan kan men door i. schatten, dat de temp. om 10 uur wel ca 14,4 C geweest zal zijn. Zeker is dit echter niet, want de temp. behoeft niet regelmatig te stijgen (vgl. Extrapoleren).

(Lat. interpoláre = oppoetsen, vervalsen, inlassen; interpolis = opgepoetst, nieuw opgemaakt; < → inter-, + polire = polijsten, glad maken). Inlassen, tussenvoegen; uitgaande van experimenteel bepaalde waarden van een grootheid andere „tussengelegen” waarden bepalen door berekening of door middel van een graphische voorst...

inlassen, inschuiven, tussenvoegen.

(< Lat. inter polare — inlassen; < inter = tussen; polire = glad maken, opnieuw opmaken; vd. opsieren, vervalsen, iets tussenvoegen). Math. Tussenvoegen. Inlassen.