Interĭcĭo
(interiăcĭo), iēci, iectum (3); 1. eig., ertussen werpen, - zetten, - invoegen, - plaatsen, - planten, inz. in het part. interiectus, ertussen liggend, - zich bevindend, m. inter, Cic., c. dat., Cic., interiectus exercitus Raetiam Iuliasque Alpes (tussen R. enz.), Tac. 2. overdr., in ’t alg., interiectus inter philosop...
