Wat is de betekenis van intentioneel?

bn. bw., 1. met een zekere bedoeling ; 2. opzettelijk.

intentioneel - Bijvoeglijk naamwoord 1. opzettelijk, expres, met een zekere bedoeling Woordherkomst afgeleid van intentie met het achtervoegsel -eel

[Fr. intentionnel] met bep. bedoeling, met opzet.

beoogd

met zekere bedoeling, opzettelijk.

met opzet gedaan enz.

(intensio'ne:l) bn. (...nele) en bw. met een zekere intentie.

bn. en bw., 1. met een zekere bedoeling; opzettelijk; 2. de intentie, het gericht zijn betreffend.

INTENTIONEEL, bn. bw. met eene zekere bedoeling.