Instructeur
(<Fr.), m. (-s), leermeester, onderrichter in een vaardigheid; exercitiemeester.
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
technisch onderrichter. iemand die voor zijn beroep anderen onderricht en traint voor activiteiten die technische en praktische vaardigheid vergen, zoals voor een sport, de besturing van een vervoermiddel, technische beroepsbezigheden enz.. Voorbeelden: Beginnende roeiers moeten altijd begeleid worden door een instructeur/coach of ee...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Wiktionary (2019)
instructeur - Zelfstandignaamwoord 1. (onderwijs) (beroep) iemand die anderen instrueert (onderricht) in een vaardigheid Woordherkomst afgeleid van het Franse 'instructeur' of daarvoor van het Latijnse 'instructor' Naamwoord van handeling van instrueren met het achtervoegsel -eur Synoniemen leraar, meester, onderwijze...
Muiswerk Educatief (2017)
instructeur - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-struc-teur 1. iemand die anderen voor een vak opleidt ♢ de instructeur bij de timmerlessen is meester Holsteijn 2. iemand die anderen een vaardigheid aanleert ...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: