Wat is de betekenis van Instinctmatig?

bn. bw., instinctief, uit instinct: een instinctmatig gebaar, besef enz.; zij kon hem instinctmatig niet uitstaan.

zie instinctief

bn., bw. (volgens de natuurdrift; fig. onwillekeurig, onbewust): de dieren handelen instinctmatig; een instinctmatige handeling, b.v. de armen vooruitsteken hij ‘t vallen; iets instinctmatig doen.

onwillekeurig, door natuurdrift.

INSTINCTMATIG, bn. bw. onwillekeurig, uit instinct: zij kon hem instinctmatig niet uitstaan.

instinctmatig - bn. willekeurig, uit natuurdrift

...