Wat is de betekenis van instinctief?

(<Fr.), bn. bw., uit instinct voortkomend, onwillekeurig, onbewust, onberedeneerd: een instinctieve beweging ; instinctief voelde hij dat dit onjuist moest zijn.

instinctief - Bijvoeglijk naamwoord 1. direkt uit de instincten ontstaand zonder nadenken of beredeneren ♢ Ik schaats naar de anderen toe, we schuiven een stukje op, nog iets dichter naar de rots. Het ijs is niet langer doorzichtig hier maar melkwit en bros. „Niet zo dicht bij de rots!” hoor ik Anna roepen, m...

instinctief - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: in-stinc-tief 1. volgens je gevoel ♢ instinctief wist ik wat ik moest doen Bijvoeglijk naamwoord: in-stinc-tief ... is instinctiever dan ... ...

[Fr. instinctif] uit instinct; (bij mensen ook:) onwillekeurig, zonder nadenken.

(instinktief) onbewust; volgens instinct handelend

onwillekeurig, uit eigen aandrift.

uit eigen aandrift, onwillekeurig, onbewust.

bn., bw. (Fr. instinctmatig).

instinctmatig.