Wat is de betekenis van inheems?

bn., in het land zelf thuis behorende, niet van elders ingevoerd: inheemse planten; die ziekte is in dat landinheems ; een inheems gebruik; — inheemse woorden, die tot de taal van het land zelf behoren, niet uit andere talen zijn overgenomen ; — (zelfst.) inheemsen, inboorlingen.

Inheems verwijst naar iets dat van nature voorkomt in een bepaald gebied of een regio, of dat afkomstig is van de oorspronkelijke bewoners van dat gebied. "Inheems" wordt vaak gebruikt om de oorspronkelijke bevolking van een land of regio aan te duiden, die vaak met een culturele identiteit en geschiedenis verbonden zijn met een specifiek...

Inheems (Eng. Indigenous) verwijst naar etnische gemeenschappen die gebieden bewoonden die later door kolonisten werden bezet. De ‘Inheemsen’ zijn nakomelingen van de eerste bewoners van een grondgebied en worden zelden politiek vertegenwoordigd in nationale regeringen. De ‘Inheemsen’ koesteren hun sociaal-culturele identite...

inheems - Bijvoeglijk naamwoord 1. (biologie) van oorsprong ergens voorkomend ♢ Dat is een inheems kruid in ons land. Woordherkomst samenstelling van in en heem(zelfstandig naamwoord) met het achtervoegsel -s Synoniemen endemisch Antoniemen invasief, uitheems Ve...

inheems - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: in-heems 1. van of in het land zelf ♢ de brandnetel is een inheemse plant Bijvoeglijk naamwoord: in-heems ... is inheemser dan ... de/het inhee...

uit eigen land

inlands, wat in die land self tuishoort.

adj., ynlânsk.

bn. (inlands; in het land zelf voorkomende, niet ingevoerd): een inheemse plant.