Wat is de betekenis van ingelukkig?

bn. bw., innig, hoogst gelukkig.

ingelukkig - Bijvoeglijk naamwoord 1. heel verheugd ♢ Ik was ingelukkig dat Tilly dit kind had, ik kon er geen krijgen. Woordherkomst afleiding van gelukkig (bijvoeglijk naamwoord) met in- (versterkend voorvoegsel) Verwante begrippen in- en ingelukkig