Wat is de betekenis van Infamant?

Jan Meulendijks (1993)

Infamant

(infamerend) onterend

Dr. F.P.H. Prick van Wely (1952)

onterend.

Jacon Kramers Jz (1948)

infamerend, onterend, eerrovend.

Jozef Verschueren (1930)

(infa'mant) bn. en bw. (-er, -st) onterend, eerrovend.

J.H. van Dale (1898)

INFAMANT, INFAMEEREND, bn. (-er, -st), onteerend, eerroovend enz.

I.M. Calisch (1864)

infamant - infameerend, bn. (infamanter, infamantst), onteerend, eerroovend

Gerelateerde zoekopdrachten