Wat is de betekenis van indringer?

m. (-s), INDRINGSTER, v. (-s), 1. iem. die zich met geweld toegang verschaft; 2. iem. die zich ergens met list en geweld een positie veroverd heeft; 3. iem. die zich in een gezelschap, een familie enz. indringt: een sluwe indringer.

indringer - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die zich met geweld toegang verschaft 2. iemand die zich ergens met list en geweld een positie veroverd heeft 3. bemoeizuchtig persoon Woordherkomst Afgeleid van indringen met het achtervoegsel -er Verwante begrippen indringster

indringer - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-drin-ger 1. iemand die met geweld ergens naar binnen komt ♢ de indringer heeft het hele huis overhoop gehaald 2. iemand die met list en bedrog ergens een positie krijgt...

iem. wat indring.

s., ynkringer.

m. indringers (1 iem., die ergens binnendringt; 2 iem., die zich in iets of bij iem. indringt, zijn gezelschap aan anderen opdringt); 1. vreemde indringers; 2. ik ben geen indringer, geen bemoeizieke kwast; vr. indringster, indringsters.

('in) m. (–s) hij die (zich) indringt.

m. (-s), 1. iemand die zich met geweld toegang verschaft; 2. iemand die zich ergens met list en geweld een positie veroverd heeft; 3. iemand die zich in een gezelschap, een familie enz. indringt: een sluwe —.

INDRINGER, m. (-s), INDRINGSTER, v. (-s), die ergens binnendringt, zich in iets (een gezel schap, eene familie enz.) indringt: een sluwe indringer.