Wat is de betekenis van Improbant?

Van Dale Uitgevers (1950)

Improbant

(Lat.), bn., niet bewijzend.

Jozef Verschueren (1930)

(impro'bant) bn. en bw. niet bewijzend.

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

[→Lat.], bn., niet bewijzend.

Fokko Bos (1914)

improbant - niets bewijzend.

J. Kramer (1908)

niet bewijzend, niet kunnende dienen als bewijs.

J.H. van Dale (1898)

IMPROBANT, bn. niet bewijzend.

I.M. Calisch (1864)

improbant - bn. niet bewijzend

Gerelateerde zoekopdrachten