Wat is de betekenis van Immanent?

(<Lat.), bn., inwonend, innerlijk bijblijvend ; aanklevend; het tegenovergestelde van transcendent : een immanente oorzaak; het immanent gebruik der rede, dat zich houdt binnen de grenzen der ervaring.

Immanent betekent "innerlijk" of "inherent aanwezig" en verwijst naar iets dat binnenin een bepaald systeem, fenomeen, of wezen aanwezig is, in plaats van extern of transcendent te zijn. Het wordt vaak gebruikt in filosofische, religieuze en theologische contexten. Betekenissen: * Filosofisch: Immanent beschrijft iets dat...

immanent - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: im-ma-nent 1. wat erin besloten ligt ♢ de immanente oorzaak is haar verlegenheid Bijvoeglijk naamwoord: im-ma-nent de/het immanente ...

[VLat. immanens, -entis = o.dw van im-manere = in-blijven, in-wonen] inwonend, innerlijk en blijvend (tegenover transcendent).

in zichzelf besloten; niet bovenzinnelijk

tot het wezen behorend en blijvend. B.v.: aan het recht tot bevelen is de verplichting immanent om voor de gevolgen van het bevel verantwoordelijk te zijn.

byblywend, inwonend; aanklewend.

innerlijk, bijblijvend; wat in de dingen aanwezig is

immanent, steeds bijblijvend, inwonend, innerlijk werkend.