Van Dale Uitgevers (1950)
o., 1. het bewijs van volkomen overeenstemming, van gelijkheid; 2. gelegaliseerde kaart waaruit iemands identiteit blijkt; zij moet voorzien zijn van een deugdelijke afbeelding, een korte omschrijving van het uiterlijk, alsmede van de handtekening van de betrokken persoon.
Wiktionary (2019)
identiteitsbewijs - Zelfstandignaamwoord 1. een document waaruit de identiteit van iemand blijkt ♢ Zij moesten hun identiteitsbewijzen tonen. Woordherkomst samenstelling van identiteit en bewijs met het invoegsel -s-
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
wettig document waaruit iemands identiteit blijkt, zoals een paspoort of rijbewijs. - persoonsbewijs; legitimatiebewijs.
M. J. Koenen's (1937)
o. -bewijzen; bewijs, dat men de persoon is, waarvoor men zich uitgeeft; zie eenzelvigheid.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
o. (-wijzen), 1. het bewijs van volkomen overeenstemming, van gelijkheid; 2. persoonsbewijs, gelegaliseerd document waaruit iemands identiteit blijkt; het moet voorzien zijn van een deugdelijke afbeelding, een korte omschrijving van het uiterlijk, alsmede van de handtekening van de betrokken persoon; (België) identiteitskaart voor kinderen on...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
