Wat is de betekenis van Hypochondrie?

v., zwaarmoedigheid, in ernstige vorm een zielsziekte waarbij de lijder voortdurend zich bezorgd maakt over allerlei ziekten en ingebeelde tegenspoeden.

Hypochondrie is een mentale aandoening waarbij iemand een overdreven zorg heeft over zijn of haar gezondheid. Iemand met hypochondrie kan bijvoorbeeld denken dat hij of zij ernstig ziek is, ook al is dat niet het geval. Dit kan leiden tot constante zorgen en angst, en kan ook leiden tot veelvuldige bezoeken aan de dokter en onnodige medische onderz...

hypochondrie - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) overdreven bezorgdheid om de eigen gezondheid Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'chondros' (kraakbeen) met het voorvoegsel hypo- Verwante begrippen hypochondrisch, hypochondrist, hypochonder

Hypochondrie of ziektevrees is een psychische aandoening die zich kenmerkt door de irreële overtuiging dat men een ernstige ziekte heeft. Ondanks het ontbreken van medisch bewijs blijft de patiënt angstig en rusteloos. Iemand die lijdt aan hypochondrie legt lichamelijke klachten onder een vergrootglas. De patiënt denkt bij alledaagse verschijnselen...

Overdreven bezorgdheid voor je eigen gezondheid. (uitspraak: hie-poo-chon-DRIE) Mensen met hypochondrie denken de hele tijd dat ze een ernstige ziekte hebben terwijl er niets te vinden is wat daarop wijst. Ze blijven zoeken naar medische geruststelling. Dat gezoek werkt vaak verkeerd (averechts): de hele tijd spoken er mogelijke ziektes in hun hoof...

Ziektevrees, overmatige (ziekelijke) angst voor ziektes.

[VLat. hypochondria, van Gr. ta hupochondria = weke delen aan zijde van lichaam onder het kraakbeen der ribben, van chondros = eig.: korrel, kraakbeen] zwaarmoedigheid, zwartgalligheid, ziekelijke staat van neerslachtigheid soms gepaard met ongemotiveerde vrees voor de gezondheid (ingebeelde kwalen) of voor andere...

zwaarmoedigheid; neiging tot het zich inbeelden van ziekten en kwalen

is de onophoudelijke zelf-observatie van de lichamelijke gezondheidstoestand en de algehele toestand, waarbij zelfs normale en onbelangrijke processen voor ziekelijke aangezien worden, waardoor de totale toestand aangetast wordt. Komt voorbij neurosen en bij echte geestesziekten (melancholie, depresssie).