Hy is zo bot als myn elleboog
Dit zal verbloemt zyn, gelijk in, Kus myn elleboog. Men hoort dat op andere wyzen wel onhebbelijker, en dus zegt met ook: Zo bot als 't achtereinde van een verken. Vergeefs wil men zulken dikwyls iets met duimen en vingeren instampen. Dat is mogelijk van ’t vullen der worsten ontleent.
