Wat is de betekenis van hulponderwijzer?

m. (-s), HULPONDERWIJZERES, v. (-sen), onderwijzer(es) van een lagere school die het schoolhoofd tot hulp is toegevoegd (een titel onder de wet van 1857, in ’78 afgeschaft.

hulponderwijzer - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep), (onderwijs) (verouderd) onderwijzer met de laagste van de drie onderwijzersrangen Woordherkomst samenstelling van hulp en onderwijzer

(de, -s), onderwijzer met de laagste van de drie onderwijzersrangen. Naast de genoemde opleidingen zijn er nog een aantal cursussen voor de hulponderwijzersakte (zgn. 4de rang) en de boslandakte , die via een staatsexamen behaald kunnen worden (Enc.Sur. 444). -Etym.: AN h. was van 1857 tot 1878 de term voor een onderwijzer van een lagere school die...

m. -s; (onder de wet van 1857): een door enig gezag benoemde onderwijzer, ondergeschikt aan den hoofdonderwijzer, vero., (Z.-N.); hulponderwijzeres, v. -onderwijzeressen; vero., (Z.-N.)

('hulp) m. (-s) onderwijzer die de hoofdonderwijzer bijstaat.

HULPONDERWIJZER, m. (-s), ...ONDERWIJZERES, v. (-sen), onderwijzer(es) eener lagere school die het schoolhoofd tot hulp is toegevoegd (een titel onder de wet van 1857, in ’78 afgeschaft); ...PERSONEEL, o. het personeel dat iemand behulpzaam is, de dienstboden : ik heb tegenwoordig weinig hulppersoneel, want de groote meid is ziek; (ook) pers...