Wat is de betekenis van houterig?

bn. bw. (-er, -st), als hout, (fig.) stijf, niet lenig en niet levendig: een houterig mens; zich houterig bewegen ; — een houterige stijl, stijf, onbeholpen, onnatuurlijk.

houterig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet lenig maar stijf ♢ De houterige jongen kon niet goed dansen, maar dat vond zijn verliefde vriendin eigenlijk wel aandoenlijk. Woordherkomst afleiding van hout met het achtervoegsel -erig

soos hout; lomp, onhandig; onbeholpe (styl).

adj., houterich, hout(s)ich; (onbeholpen), knoffelich, houten

bn., bw.; fig. stijf, onhandig, onbeholpen: een houterig mens; een houterige stijl.

('houtәrәch) bn. en bw. (-er, -st) 1. houtachtig. 2. stijf: een mens. 3. onbeholpen, onnatuurlijk: een -e stijl.

bn. en bw. (-er, -st), als hout, (fig.) stijf, niet lenig en niet levendig: een — mens; zich — bewegen; een houterige stijl, stijf, onbeholpen, onnatuurlijk.

HOUTERIG, bn. bw. (-er, -st), als een hout, (fig.) stijf, niet lenig en niet levendig: een houterig mensch; een houterige stijl, stijf, onbeholpen, onnatuurlijk; zich houterig bewegen. HOUTERIGHEID, v.

...