Wat is de betekenis van houder?

m. (-s), I. iem. die houdt. 1. iem. die bezit: de houders der bankbiljetten; — (kooph. en rechtst.) de houder van eèn wissel, hij die op de vervaldag hetzij als nemer, hetzij als geëndosseerde de rechthebbende is op de wisselsom; (bij uitbr.) wie op een bepaald ogenblik eigenaar van de wissel is: de rechtmatige ho...

houder - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die een bepaald stuk/recht in handen heeft. 2. een object dat iets vasthoudt. Woordherkomst Naamwoord van handeling van houden met het achtervoegsel -er Verwante begrippen houdster, [1] bezitter

houder - zelfstandig naamwoord uitspraak: hou-der 1. degene van wie iets is ♢ deze veehouder heeft 80 koeien 2. ding waarin je iets kunt bewaren of opbergen ♢ dit is een houder voor tandenborste...

Degene die houdt voor een ander.

Iemand die een goed onder zich heeft, geen eigenaar/rechthebbende is en dit ook geenszins pretendeert. Voorbeeld: de lener of de huurder.

elke vorm van opberging of verpakking van een object, deel daarvan, of van een groep van objecten, die in de regel fysiek te scheiden is van het object en die meestal verwijderd moet worden voordat het object kan worden gebruikt (bijvoorbeeld de hoes of cassette van een of meer grammofoonplaten).

s., hâlder.

m. -s; in het alg. iem., die houdt; 1. met betrekking tot een stuk: de persoon, die het in handen heeft en er het recht of de rechten, die er in worden genoemd, aan kan ontlenen bloot krachtens zijn bezit of omdat hij er met name in of op is aangewezen: de houders van staatsschuldbrieven, der bankbiljetten; de houder v. e. wissel; 2. met betrekkin...

Houder - hij, die een zaak onder zich heeft, onverschillig of hij dat voor zich zelf doet of voor een ander. Hierin onderscheidt zich het houderschap (detentie) van het bezit. Houder voor een ander is b.v. de huurder, de bewaarder, enz. Wie een zaak voor een ander houdt is dus niet bezitter en mist dus ook de be-zitsactiën (612 B. W.). Ook kan hij...