hop II
v. 1. Eig. rijpe bloemkegels of bellen van een klimplant met drie- of vijflobbige bladeren en mannelijke pluimbloemen : plukken. 2. Metn. die plant (Eumulus lupulus)..Ene. De wilde hop komt voor in heggen en bossen in Midden- en Noord-Europa alsmede in het noordwesten van Azië. De vrouwelijke bloemen leveren de hopbellen waarvan de schubben aa...
