Wat is de betekenis van Hoon?

m., 1. smadelijke, voor iemands waardigheid of eer grievende bejegening met woord of daad: een hoon die niet ongewroken kan blijven; iem. hoon aandoen; smaad en hoon; spot die tot hoon wordt; God ten hoon ; 2. (volg. N.-I. recht) laster waardoor iem. aan de algemene verachting wordt blootgesteld.

"Hoon" verwijst naar het bespotten, belachelijk maken of uitjouwen van iets of iemand. Het is een vorm van minachting of spot die vaak gepaard gaat met sarcastische opmerkingen of lacherig gedrag.

hoon - Zelfstandignaamwoord 1. honende uitlating ♢ hoon tegen juist die anderen. hoon - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van honen ♢ Ik hoon 2. gebiedende wijs van honen ♢ hoon! 3...

smaad, veragting; gehoon, smaad, beledig.

s., hún.

m.; smadelijke bejegening, smaad, grievende belediging: spot en hoon.

(ho:n) m. vernederende bejegening : iemand een aandoen; iemand ten -. Syn. schimp, smaad, spot.

verwant met ’t Got. haunjan = vernederen, waarmee ook ’t Fr. honnir en hortte verwant is.

hoon zn. 'spot, vernederende bejegening' categorie: waarschijnlijk erfwoord, uitleenwoord Mnl. hone (v.) en hoon (m.) 'krenking, bedrog, schanddaad, etc.' in in groter one 'op zeer smadelijke wijze' [1285; CG II, Rijmb.], 'nadelige situatie' in dar af comet hare die hoene 'daardoor komt onheil over haar'...