Hij weet hem niet te willen.
[Bij TUINMAN leest men, dat dit zeggen wil:,,hy kent zich niets aan hem verschuldigt; hy wil hem niets te wille, om hem te believen, of om zynen t’ wille doen.” Ik heb het echter nooit anders dan in dezen zin hooren gebruiken: hij zal hem wel leeren, deszelfs wil aan den zijne te onderwerpen].
