Hij is zoo paapsch als duc d’Alfs hond: die at vleesch in de vasten.
[Men bezigt dit, wanneer iemand niet vast staat in zijn geloof. Het spreekwoord stelt duc d’alfs hond, die natuurlijk alle beentjes afkloof, welke hij kon magtig worden, of het in de vasten was of niet, tegenover zijn’ meester, die voorgaf zeer aan zijn geloof gehecht te zijn].
