Wat is de betekenis van Haten?

(haatte, heeft gehaat), 1. (iemand) haat toedragen, een sterk gevoel van afkeer of vijandschap tegen hem koesteren zodat men wenst dat het hem slecht verga : ik haat hem ; doet wel dengenen die u haten ; hij wordt door iedereen gehaat; 2. verfoeien, afschuw hebben van : men moet de zonde haten.

haten - Werkwoord 1. (ov) kwade gevoelens jegens iemand koesteren

haten - regelmatig werkwoord uitspraak: ha-ten 1. een grote afkeer van iets of iemand hebben ♢ eerst hield hij van haar, maar nu haat hij zijn ex-vrouw Regelmatig werkwoord: ha-ten ik haat ...

v., haetsje; iem. —, de, in haet op immen hawwe; -d, haetsk.

haatte, heeft gehaat; 1. een gevoel van wrok of vijandschap tegen iem. hebben: iem. haten, haat toedragen; iem. haten om, ter oorzake van; iem. haten met een volkomen haat; 2. een hevige afkeer hebben van iets: de leugen haten.

(ha:tən) (haatte, heeft gehaat) 1. haat toedragen : doe wel degenen die u –; kwaad worden is menselijk, maar – is duivels; iemand om iets –; iemand dodelijk, als de pest –; – met (een) volkomen haat. Syn. verfoeien. Tgst. →: beminnen. 2. er een afkeer, afschuw van hebben : de zonde, het kwaad –; de smart,...

(haatte, heeft gehaat), (overg.) (iemand) haat toedragen, een sterk gevoel van afkeer of vijandschap tegen hem koesteren zodat men wenst dat het hem slecht vergaat: ik haat hem.

haten ww. 'een diepe afkeer hebben van' categorie: erfwoord Onl. haton 'verafschuwen' [10^e eeuw; W.Ps.]; mnl. haten 'id.' [1220-40; CG II, Aiol]. Os. haton (mnd. hāten); ohd. hazzēn, hazzōn (nhd. hassen); oe. hatian (ne. hate); on. hata (nzw. hata...

HATEN, (haatte, heeft gehaat), iemand haat toedragen, een gevoel van wrok of vijandschap tegen hem koesteren ik haat hem; doet wel dengenen die u haten; hij wordt door iedereen gehaat; — afschuw hebben van: men moet de zonde haten. HATER, m. (-s), iem. die haat, vijand.