Wat is de betekenis van hardhorend (hardhorig)?

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

hardhorend (hardhorig)

bn. (-er, -st), 1. moeilijk kunnen horen, min of meer doof: oude mensen zijn vaak —; zelfst.: school voor hardhorigen; 2. ongezeglijk.

Gerelateerde zoekopdrachten