Wat is de betekenis van halter?

m. (-s), (gew.) 1. halster; 2. mager koebeest; — halters en kwalters, dingen die slecht in hun soort zijn, die men afkeurt, niet hebben wil.

halter - Zelfstandignaamwoord 1. (sport) werktuig voor gewichtheffen bestaande uit een metalen staaf met gewichten aan de uiteinden

halter - zelfstandig naamwoord uitspraak: hal-ter 1. stalen staaf, aan de uiteinden verzwaard met metalen schijven ♢ de gewichtheffer drukte een halter met een gewicht van 50 kg omhoog Zelfstandig naamwoord: hal-ter ...

(de; -s) 1 KR - korte stang, met aan de uiteinden kogels of schijven, die men ter verzwaring van de armbeweging gebruikt, syn. dumbbell. 2 KR - stalen stang die kan worden verzwaard (geladen) met schijven van verschillende zwaarte tot een nader te bepalen gewicht, syn. schijvenhalter, barbell. • Vroeger waren het stalen schijven, tegenwoordig zijn...

[Gr. haltèr - gewicht, gebruikt bij het springen voor evenwicht, halter, van hallesthai = springen] staaf met aan beide uiteinden een gewicht, voor gymnastische oefeningen.

hefgewicht; dameshemdje

Gewichtheffen sterkt het lichaam. In plaats van de schijfhalters met afneembare gewichten worden ook eenvoudiger halters gebruikt, die bestaan uit een stang met aan het eind twee kogels. Gewicht 15-50 kg.

koptuig van perd.

I. halster; strop; II. halsteren, met een touw of halster binden, een touw of strop om de hals doen.