Wat is de betekenis van grondvreter?

grondvreter - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) (verouderd) ziekte, neiging of gewoonte om aarde en vooral houtskool te eten. ’de zwelziekte’ (Cachexia aricana) Woordherkomst samenstelling van grond en vreter

(de), (veroud.) ziekte (een of meer) of wellicht slechts ziekteverschijnsel, bestaande in de neiging of de gewoonte om aarde en vooral houtskool te eten. ‘dezwelziekte’ (Cachexia aricana), hier onder grondvreter bekend, wegens de onweerstaanbare neiging, om grond, aarde en bijzonder houtskolen te eten (Kuhn 1828: 36; oudste vindpl.).