Grondtrek
m. (-ken), hoofdlijn: de gromürekken van iets aangeven, het in hoofdzaken sclietsen, zonder in bijzonderheden te treden ; — hoofdtrek van iemands gelaat, kenmerkende gelaatstrek : men vindt bij de dochter de grondtrekken van het gelaat haver moeder weer; meest kenmerkende eigenschap : de grondtrek van zijn karakter was z...