Wat is de betekenis van grondtal?

o. (-len), (rek.) het getal dat de grondslag van een talstelsel vormt: tien is het grondtal van het tientallig stelsel.

grondtal - Zelfstandignaamwoord 1. (wiskunde) het getal dat de grondslag van een talstelsel vormt 2. (wiskunde) het getal waarop een berekening wordt toegepast b.v. in de machtsverheffing x^y is x het grondtal.
in de logaritme ^alog b is a het grondtal. Woordherkomst samenstelling van grond en tal S
...

grondtal - zelfstandig naamwoord uitspraak: grond-tal 1. getal dat de basis van een getalstelsel vormt ♢ in het tientallig stelsel is tien het grondtal 2. getal dat zo vaak met zichzelf moet worden vermenigvuldigd als de macht (...

sien grondgetal.

zie Logarithme.

noemt men in de wiskunde een getal, dat in een zekere macht wordt verheven (25 = 32). In verband daarmede spreekt men van het grondtal van een talstelsel (het getal, waarvan de machten de schaal van dat stelsel vormen) en van het grondtal van een logarithmenstelsel (het getal, waarvan de machten de numeri en waarvan de exponenten de logaritmen van...

o. grondtallen (rekenk. getal, dat de grondslag van een talstelsel vormt): het getal tien is het grondtal van ons talstelsel.

Grondtal - ➝Basis.

o. (-len) getal dat ten gronde ligt aan een geheel van getallen: tien is het van het tientallig stelsel.