Wat is de betekenis van Grondslag?

m. (-en), 1. metselwerk in de grond waarop een gebouw moet rusten, fundament: het leggen van de grondslagen; het huis beefde op zijn grondslagen; (bij uitbr.) de ondergrond waarop gebouwd of aangehoogd wordt; 2. datgene waarop iets in fig. zin berust: oprechtheid is de grondslag van alle deugden; aan het verhaal ligt een wa...

grondslag - Zelfstandignaamwoord 1. metselwerk in de grond waarop een gebouw kan rusten 2. datgene waarop een beschouwing, ontwerp, redenering e.d. berust Woordherkomst samenstelling van grond en slag Synoniemen basis, fundament, grondvlak

grondslag - zelfstandig naamwoord uitspraak: grond-slag 1. wat vastligt, waar je van uit gaat ♢ eerlijkheid is de grondslag van zijn gedrag Zelfstandig naamwoord: grond-slag de grondslag ...

Grondslag is een puntenveld dat dient als basis voor andere landmeetkundige werkzaamheden.

- aan de grondslag liggen van, ten grondslag liggen aan, aan de basis liggen van.

basis.

s., grounslach.

m. grondslagen (fundament; fundamenten): op christelijke grondslag, beginsel; op hechte grondslag berusten; de meter is de grondslag van het metrieke stelsel; de grondslag (of: de grondslagen) leggen tot (of: van, voor), de eerste noodzakelijke werkzaamheden; dat ligt ten grondslag aan.

Grondslag - 1° voor grondwerken, het terreinoppervlak, waarop (door ophooging) of waarin (door ingraving) het grondwerk wordt uitgevoerd. Bij ophoogingen moet de g. gezuiverd worden van modder, vuilnis, stroo, riet, hout, puin, enz. en indien de ophooging tevens als waterkeering moet dienen, moet de g. vooraf ter diepte van 20 cm omgeploegd of...