Wat is de betekenis van Grondregel?

m. (-en, -s), I. voornaamste regel of voorschrift, hoofdregel: als een eerste grondregel op reis geldt, dat men zich schikken moet naar de gewoonten van het vreemde land; 2. grondbeginsel: liefde is een der grondregels van de leer van Christus ; — hoofdbeginsel van het levensgedrag: hij is gewoon naar grondregels te handelen:...

grondregel - Zelfstandignaamwoord 1. voornaamste regel of voorschrift 2. hoofdbeginsel van het levensgedrag 3. grondstelling, axioma Woordherkomst samenstelling van grond(werkwoord) en regel Synoniemen [1-2] stelregel Verwante begrippen kern, kernspreuk, lijfspreuk, wapenspreuk, zede, zedenspreuk, zinspreuk

m. grondregels (grondstelling, fundamentele regel): de grondregels van de christelijke godsdienst; de regel der beschaafde uitspraak is de grondregel onzer spelling.

m. (-en, -s) 1. regel, voorschrift waarop de andere regels gegrond, gevestigd zijn nl. hoofdregel: een der spraakkunst. 2. grondbeginsel: een der kristelijke wereldbeschouwing. 3. grondstelling: -s of axioma's in de algebra.

m. (-s, -en), 1. voornaamste regel of voorschrift, hoofdregel: als een eerste — op reis geldt, dat men zich schikken moet naar de gewoonten van het vreemde land; 2. grondbeginsel, hoofdbeginsel van het levensgedrag, principe; 3. grondstelling, axioma.

GRONDREGEL, m. (-en, -s), voornaamste regel of voorschrift, hoofdregel: als een eerste grondregel op reis geldt, dat men zich schikken moet naar de gewoonten van het vreemde land; — grondbeginsel: liefde is een der grondregels van de leer van Christus; — hoofdbeginsel van het levensgedrag; hij is gewoon naar grondregels te handelen; &...

...

...