Wat is de betekenis van grondbeginsel?

o. (-en, -s), 1. beginsel waarop iets berust of dat als regel of richtsnoer wordt aangenomen : de bij de Unie van Utrecht aangenomen grondbeginselen ; 2. dogma van een godsdienst, een kerkgenootschap : zij was opgevoed volgens de grondbeginselen van het Protestantisme; 3. grondslag voor ’s mensen daden, stelregel voor het...

grondbeginsel - Zelfstandignaamwoord 1. een beginsel dat als regel wordt aangenomen Woordherkomst samenstelling van grond en beginsel Synoniemen grondprincipe Verwante begrippen uitgangspunt, basis, oorsprong, principe

stelreël, grondslag.

s.n., grounbigjinsel (it), groun.

o. grondbeginselen (richtsnoer, hoofdbestanddeel, stelregel): de grondbeginselen onzer spelling.

('grond) o. (-en, -s) beginsel dat als grondslag wordt genomen nl. 1. richtsnoer om ergens orde in te brengen : de -en van onze spelling. 2. dogma : de -en van de katolieke godsdienst. 3. stelregel voor eigen levensgedrag : edele -en. 4. grondbeginselen, eerste regelen van een wetenschap of kunst: de -en der rekenkunde.

o. (-en, -s), 1. beginsel waarop iets berust of dat als regel of richtsnoer wordt aangenomen: de bij de Unie van Utrecht aangenomen grondbeginselen; 2. dogma van een godsdienst, een kerkgenootschap: zij was opgevoed volgens de grondbeginselen van het protestantisme; 3. stelregel voor het levensgedrag: ik eerbiedig uw vaste grondbeginselen; 4. (i...

GRONDBEGINSEL, o. (-en, -s), beginsel waarop iets berust of dat als regel of richtsnoer wordt aangenomen: de bij de Unie van Utrecht aangenomen grondbeginselen; — dogma van een godsdienst, een kerkgenootschap: zij was opgevoed volgens de grondbeginselen van het Protestantisme; — grondslag voor ’s menschen daden, stelregel voor he...

...