Wat is de betekenis van groeven?

(groefde, heeft gegroefd), 1. (timm.) een groef of sleuf in de kant van een plank schaven; 2. graveren, ingriffen: daar groeft de stift der folterende smarte steeds dieper nog haar harde levenswet ; de zorg had diepe rimpels in zijn voorhoofd gegroefd.

groeven - Werkwoord 1. (ov) een groef maken in groeven - Werkwoord 1. meervoud verleden tijd van graven ♢Wij groeven ♢Jullie groeven ♢Zij groeven groeven - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van he...

Groeven zijn ontstaan door delfstoffenwinning en kunnen zowel aan de oppervlakte als ondergronds worden aangetroffen.

groefde, h. gegroefd (een groef maken met een ploegschaaf b.v. in hout; ingriffen): voren gegroefd in het voorhoofd.

(groefde, heeft gegroefd) 1. een groef maken : een plank tot opneming van de messing. 2. ingriffen : de smart heeft diepe rimpels in haar voorhoofd gegroefd.

(groefde, heeft gegroefd), 1. een groef of sleuf in de kant van een plank of planken schaven; 2. graveren, ingriffen: veel zorgen hadden diepe rimpels in zijn voorhoofd gegroefd.

GROEVEN, (groefde, heeft gegroefd), (w. g.) graven: zij groeft met haar nagels voor 't lijkje een graf; — (timm.) eene groef of sleuf in den kant van eene plank schaven; — graveeren, ingriffen: daar groeft de stift der folterende smarte steeds dieper nog haar harde levenswet; de zorg had diepe rimpels in zijn voorhoofd gegroefd.

...

...