goudbrons
goudbrons - Zelfstandignaamwoord 1. (metallurgie) legering waarbij aan brons goud of zilver is toegevoegd Woordherkomst samenstelling van goud en brons
Wiktionary (2019)
goudbrons - Zelfstandignaamwoord 1. (metallurgie) legering waarbij aan brons goud of zilver is toegevoegd Woordherkomst samenstelling van goud en brons
Getty Research Institute (1990)
Goudbrons - Een gepatineerde legering van koper en uiteenlopende hoeveelheden goud en zilver, die in de 2de eeuw voor Christus in Korinthe zou zijn ontwikkeld. Het is hoogwaardig materiaal voor versieringen en beelden. Voorwerpen die uit het metaal waren gehouwen werden verhit en weer afgekoeld, waardoor een glanzende paarszwarte patina ontstond di...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Winkler Prins (1975)
(Fr.: bronze d’or; Du.: Goldbronze; Eng.: gold bronze) (bronspoeder) een goudachtig metaalpoeder dat toepassing vindt in de verfindustrie voor de bereiding van schildersgoud. Grondstof is poeder van koper of van koperlegeringen. Echt goudbrons (fijngemaakt bladgoud) wordt slechts voor artistieke doeleinden gebruikt. Koperbrons...
Winkler Prins (1949)
of schildersgoud bestaat uit fijngemaakt goud, door bladgoud te poederen of door uit goudoplossingen goud neer te slaan met mercuronitraat. Een surrogaat is het tinsulfide, dat voor vergulden gebruikt wordt; het is goed bestand tegen de inwerking van zuren, vetten en zwavelwaterstof.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is een goudachtig metaalpoeder, dat beperkt gebruik vindt in de verfindustrie (schildersgoud). Tegenwoordig wordt dit poeder niet van goud, maar van koper of koper-alliages bereid. Kort voor het gebruik wordt het poeder met een lak of vernis gemengd en daarna met de kwast of door spuiten op het te behandelen voorwerp gebracht. Met het oog op het ge...
M. J. Koenen's (1937)
1. o. met (honig fijngewreven afval van bladgoud; zeker mengsel van tin en zwavel); 2. bn. (bronskleurig; van een naar goudbrons zwemende kleur): een goudbrons wambuis.
Jozef Verschueren (1930)
('goud) I. o. 1. met honig fijn gewreven afval van bladgoud. 2. Uitbr. mengsel van tin en zwavel. II. bn. van goudachtige bronskleur : een – wambuis.
P.J.F.H. van de Rivière, R. de Ruyter-van der Feer (1928, 1930 en 1938)
Men heeft twee soorten van goudbrons. Het echte, ook schelp- of mossel-goud genoemd, is fijn verdeeld en met gummi vermengd stofgoud, dat in den vorm van schelpen wordt gegoten en gebruikt wordt voor schilder- en schrijfwerk. Het onechte goudbrons is een mengsel van tin, kwikzilver, zwavel en sal-ammoniak, en wordt in hoofdzaak ’ gebruikt bij...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: