Wat is de betekenis van Glasharmonica?

glasharmonica - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) een instrument van gestemde, draaiende glazen schalen dat tot klinken wordt gebracht door wrijving met natte vingers ♢ Benjamin Franklin is de bedenker van het glasharmonica. Woordherkomst samenstelling van glas en harmonica...

Een glasharmonica is een muziekinstrument dat in 1761 werd ontworpen door de Amerikaanse politicus en natuurkundige Benjamin Franklin. Het instrument maakte eind 18e eeuw vooral furore onder beter gesitueerde dames. Het was een soort 'klavier' van glazen kommen van verschillende grootte, bevestigd aan een horizontale as. Dit geheel werd gemonteerd...

v. glasharmonica’s: de glasharmonica is in 1785 te Parijs uitgevonden; ook, glasharmonicachord, glasharmonicachords.

Glasharmonica - (ook kortweg: harmonica), in de 17e e. uitgevonden muziekinstrument, bestaande uit een reeks kristallen glazen, die afgestemd werden door vulling met water. De klankvoortbrenging geschiedde door wrijving met bevochtigde vingers op den rand der glazen. Benjamin Franklin verbeterde het primitieve instrument door de glazen den vorm van...

GLASHARMONICA, v. (-’s), een muziekinstrument der oostersche volken, bestaande uit een aantal aan een ijzeren staaf geregen glazen kommen, die bij het aanslaan een verschillenden toon geven; — (ook) zeker kinderspeelgoed, bestaande uit 8 tot 16 op twee gespannen draden rustende glazen plaatjes, waarop men door middel van een kurken hame...

...