getuige, (persoon)
v./m. (-n), 1. iemand die tegenwoordig is bij een handeling om later te kunnen bevestigen dat deze heeft plaatsgehad: het huwelijk wordt voltrokken in tegenwoordigheid van ten minste twee getuigen; 2. iemand waarop men zich beroept: iemand tot — nemen (of roepen); 3. iemand die, daartoe opgeroepen, voor de rechter een verklaring aflegt betr...
